Իլհամ Ալիևը` Հեյդարի որդին, վերածվել է հրեշավոր բռնապետի, որը սպառնում է ո'չ միայն հայ ժողովրդին, այլև մարդկության հազարամյակների ընթացքում ստեղծած արժեքներին, ընդհանրապես` քաղաքակրթությանը։
Ալիևը այսօր և վաղը մարդկության ամենահեռավոր թշնամիներից մեկն է, որի համար չկան արժեքներ, չկան սկզբունքներ, պատմություն, քաղաքակրթություն։
Նա որոշել է սեփական պատմությունը գրել, նա որոշել է խմբագրել մարդկության պատմությունը, այն հարմարեցնելով իր պատկերացումներին։
Այսօր մարդկության և քաղաքակրթության այդ գլխավոր թշնամին դեռ սպառնում է հյուսիսից մինչև հարավ, արևելքից մինչև արևմուտք, կարծելով, որ ինքը աշխարհի կենտրոնն է, միակն ու անկրկնելին։
Բայց աշխարհը բազմաթիվ այսպիսի ինքնահավան բռնապետների է տեսել, որոնց վերջաբանը մեղմ ասած այնքան էլ հաջող չի եղել։
Իլհամը, շլացած անարդար պատերազմում տարած հաղթանակից, որը ո'չ թե իր տաղանդի, այլև պայմանավորվածությունների արդյունք էր, հավատում է այլևս, որ մեծագույն զորավար է, ում հաղթանակները ցնցել են աշխարհը, այնինչ մի սովորական բռնապետ է, որին «մորթելուց առաջ պետք է չաղացնել»:
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ